Enig in zijn soort, de Roomse kervel.

Ze staat weer te schitteren in mijn tuin onder de prachtige bloeiende en heerlijk geurende sering … de Roomse kervel.

Maar wat smaak betreft doet ze niet onder aan de geur van de sering.

Myrrhis odorota – Roomse kervel

Enig in zijn soort, want van de familie Myrrhis is er alleen de Myrrhis odorata.

Botanische kenmerken: Myrrhis odorata is een meerjarige kruidachtige plant die inheems is in delen van Europa en Azië. Het heeft fijn verdeelde bladeren die lijken op die van selderij en een aroma dat lijkt op dat van anijs.

Culinair gebruik: De bladeren van Myrrhis odorata worden vaak gebruikt als kruid in de keuken. Ze hebben een zoete, anijsachtige smaak en worden vaak toegevoegd aan salades, soepen, sauzen en dressings. De jonge bladeren worden meestal vers gebruikt, terwijl de zaden worden gebruikt om een anijsachtige smaak aan gerechten toe te voegen.

Medicinaal gebruik: In de traditionele geneeskunde wordt Myrrhis odorata gebruikt vanwege zijn vermeende medicinale eigenschappen. Het wordt soms gebruikt als een digestief kruid en wordt verondersteld spijsverteringsproblemen te verlichten. Het heeft ook een reputatie als een mild kalmerend middel.

Tuinbouw: Myrrhis odorata wordt ook gekweekt als sierplant vanwege zijn decoratieve bladeren en schermbloemige bloemen. Het kan goed gedijen in de meeste gematigde klimaten en groeit het beste in vochtige, goed doorlatende bodems.

Vergelijkbare soorten: Hoewel Myrrhis odorata uniek is vanwege zijn specifieke aroma, zijn er andere planten binnen de Apiaceae-familie die vergelijkbare smaken hebben, zoals venkel (Foeniculum vulgare) en anijs (Pimpinella anisum).

De culinaire verschillen van de kervel’s.

Echte kervel (Anthriscus cerefolium) en Roomse kervel (Myrrhis odorata) zijn beide kruiden die vaak worden gebruikt in de keuken vanwege hun aromatische eigenschappen, maar ze hebben enkele verschillen:
Uiterlijk:
Echte kervel: Heeft fijne, gevederde bladeren die lijken op peterselie. De bladeren zijn heldergroen van kleur en groeien in kleine bosjes.
Roomse kervel: Heeft grotere, glanzende bladeren die lijken op varenbladeren. De bladeren zijn donkergroen en groeien in grotere bosjes.

Geur en Smaak:
Echte kervel: Heeft een subtiele, anijsachtige geur en een milde smaak die vergelijkbaar is met die van peterselie, maar met een vleugje anijs.
Roomse kervel: Heeft een sterkere anijsgeur en -smaak dan echte kervel, die soms ook wordt omschreven als zoetig.

Gebruik in de keuken:
Echte kervel: Wordt vaak gebruikt als smaakmaker in soepen, sauzen, salades en als garnering. Het wordt toegevoegd aan gerechten vlak voor het serveren, omdat de smaak snel verloren gaat bij verhitting.
Roomse kervel: Wordt minder vaak gebruikt dan echte kervel, maar wordt ook toegevoegd aan soepen, sauzen en salades. Het kan ook worden gebruikt als smaakmaker voor likeuren en zoete gerechten.

Culinair Belang:
Echte kervel: Is populair in de Franse keuken en wordt vaak gebruikt in klassieke gerechten zoals de beroemde kervelsoep.

 

Roomse kervel, oftewel Myrrhis odorata, wordt soms ook gewaardeerd vanwege zijn vermeende gezondheidsvoordelen. Hoewel wetenschappelijk onderzoek naar de specifieke effecten van roomse kervel beperkt is, worden sommige potentiële voordelen vaak genoemd in de traditionele geneeskunde en volksgeneeskunde. Hier zijn enkele mogelijke gezondheidsvoordelen van roomse kervel:

Spijsverteringsbevorderend: Roomse kervel wordt soms gebruikt als een digestief kruid vanwege zijn vermeende vermogen om de spijsvertering te bevorderen en spijsverteringsproblemen te verlichten. Het wordt vaak geconsumeerd na zware maaltijden om een opgeblazen gevoel, gasvorming en indigestie te verminderen.

Kalmerend: Sommige mensen geloven dat roomse kervel een mild kalmerend effect heeft op het zenuwstelsel, waardoor het kan helpen bij het verminderen van stress, angst en spanning. Het wordt soms gebruikt als een ontspannend kruid om de slaap te bevorderen en de algehele gemoedstoestand te verbeteren.

Ontstekingsremmend: Er wordt gesuggereerd dat bepaalde verbindingen in roomse kervel ontstekingsremmende eigenschappen kunnen hebben. Dit zou kunnen bijdragen aan het verminderen van ontstekingen in het lichaam en het verlichten van symptomen geassocieerd met ontstekingsziekten zoals artritis.

Voedingsstoffen: Net als veel andere kruiden bevat roomse kervel een verscheidenheid aan voedingsstoffen, waaronder vitamines, mineralen en antioxidanten. Deze voedingsstoffen kunnen bijdragen aan een algemene gezonde voeding en welzijn wanneer roomse kervel regelmatig in kleine hoeveelheden wordt geconsumeerd.

Het is belangrijk op te merken dat de meeste van deze gezondheidsvoordelen gebaseerd zijn op traditioneel gebruik en volksgeneeskunde, en dat er meer wetenschappelijk onderzoek nodig is om ze te bevestigen. Als je overweegt roomse kervel te gebruiken voor zijn vermeende gezondheidsvoordelen, is het raadzaam om eerst met een zorgverlener te overleggen, vooral als je bepaalde gezondheidsproblemen hebt of medicatie gebruikt.

 

Omdat ik van de smaak van de Roomse kerel hou wil ik het graag bewaren voor de donkere koude maanden, maar ja, het Roomse kervelblad kun je best drogen en bewaren maar veel smaak blijft er niet behouden. Eigenlijk dus een beetje zonde van je tijd en werk dat je erin steekt.
 
Wat wel heel goed te bewaren valt en z’n smaak behoudt dat zijn de zaden.
Drogen van Roomse Kervel Zaden:
Laat de Roomse kervelplanten bloeien en de zaden rijpen. De zaden zijn klaar om geoogst te worden wanneer de zaaddozen bruin worden en beginnen te barsten.
Knip de zaaddozen af met een schaar of pluk ze voorzichtig van de plant en verzamel ze in een schaal of kom.
Laat de zaaddozen enkele dagen tot een week op een warme, droge plaats drogen. Leg ze op een papieren handdoek of een droogrek en zorg voor voldoende luchtcirculatie.
Controleer regelmatig of de zaden volledig droog zijn voordat je ze opslaat.
Eenmaal droog, bewaar de Roomse kervelzaden in luchtdichte containers op een koele, donkere plaats om hun smaak en aroma te behouden.
 
Het is belangrijk om gedroogde kruiden en zaden regelmatig te controleren op tekenen van bederf, zoals verkleuring, mufheid of een slechte geur. Als je deze signalen opmerkt, gooi dan de betreffende partij weg om gezondheidsrisico’s te vermijden. Met de juiste zorg en opslag kunnen gedroogde Roomse kervelbladeren en zaden echter maanden tot zelfs een jaar of langer meegaan, waardoor je ze het hele jaar door kunt gebruiken in je gerechten.
 
Tot slot een recept met het Roomse kervelblad.
 
Appelcompote met Roomse kervel blad:
Ingrediënten:
• 4 grote appels, geschild, klokhuis verwijderd en in stukjes gesneden
• 1/4 kopje water
• 1/4 kopje suiker (of naar smaak, afhankelijk van de zoetheid van de appels)
• 2 eetlepels verse roomse kervel, fijngehakt
Instructies:
Doe de gesneden appels en water in een pan en breng aan de kook op middelhoog vuur.
Zet het vuur lager en laat de appels sudderen tot ze zacht worden, ongeveer 10-15 minuten. Roer af en toe om te voorkomen dat de appels aan de bodem van de pan blijven plakken.
Voeg de suiker toe en roer goed door tot de suiker volledig is opgelost.
Laat de compote nog een paar minuten sudderen tot hij de gewenste dikte heeft bereikt. Als de compote te dik wordt, kun je wat extra water toevoegen.
Haal de pan van het vuur en roer de fijngehakte verse roomse kervel erdoor.
Laat de compote afkoelen voordat je hem serveert. Je kunt hem warm of koud serveren als bijgerecht of als topping voor desserts.
Dit recept zou genoeg moeten zijn voor ongeveer 4 porties. Pas de hoeveelheden naar wens aan, afhankelijk van hoeveel compote je wilt maken en hoe zoet je hem wilt hebben. Eet smakelijk!
 
Wat ook lekker is, is fijngehakte Roomse kervel toevoegen aan je rabarbercrumble.

 

Verder zoeken